شرح
يعنى : هر كس كه عمل شايسته خوب نداشته باشد و بدان جهت از مراتب بلند دنيوى و اخروى عقب بماند ، بزرگى و شرافت خانوادگى هر چند كه داراى شرافتى باشد او را تند نگرداند . كندى عمل ، كنايه از نرسيدن او به نيكى است ، به دليل نداشتن چيزى از اعمال پاكيزه كه او را به نيكى برساند . امام ( ع ) اسراع ( تند گرداندن ) را در برابر بطؤ ( كند ساختن ) قرار داده است .