شرح
ما در اينجا براى تعجّب است ، و اين سخن به منزله ضرب المثلى است براى كسى كه تصميم به كارى بگيرد ، و بعد از آن غفلت كند و يا آن را كوچك بشمارد و به تأخير بيندازد تا اين كه نسبت به انجام آن از تصميم خود برگردد . و اصل مطلب از اين قرار است كه گاهى انسان تصميم به سفرى به طور مثال و يا حركت در قسمتى از شب مىگيرد تا اين كه به سير روزانهاش كمك كند ، امّا خواب بر او غلبه مىكند تا بامدادان و آن وقت تصميم از دست مىرود ، و آن تصميم كه در روز گرفته بود ، درهم مىشكند .
