ترجمه

« براستى ستمگرى و دروغگويى آدمى را در دين و دنيايش تباه مى‏سازد ، و كاستى و بى‏مقداريش را نزد عيبجويش آشكار مى‏كند ، و تو خود مى‏دانى آنچه كه از دست رفتنش مقدّر شده باشد به دست نخواهى آورد ، و مردمان و اقوامى كه كار ناروايى را اراده كردند و فرمان صريح آفريدگار را توجيه كردند خداوند ايشان را دروغگو شمرده است ، پس بترس از آن روزى كه در آن روز ، آن كه سر انجام كارش

[ 209 ]

پسنديده است ، خوشحال ، و هر كه زمام اختيارش را به دست شيطان داده و با او در ستيز نبوده است پشيمان است . تو ما را به حكم قرآن دعوت كردى با اين كه خود از اهل قرآن نيستى ، و ما به تو پاسخ مثبت نداديم ، بلكه ما حكم قرآن را پذيرا شديم . والسلام » .