عبارت : فانّهم . . . رسول اللّه :
زيرا آنان . . . پيامبر خدا ( ص ) ، به منزله صغراى قياس مضمرى است كه بدان وسيله به عقيل توجّه داده است كه خيرى در قريش نيست و بايد از آنها دورى كرد ، و كبراى مقدّر نيز چنين است : و هر كه اين طور باشد ، واگذاشتن او و دورى از او واجب و لازم است ، زيرا اميد خيرى در او نيست . امّا معنى حقيقى صغرى روشن است ، زيرا قريش از زمانى كه مردم به آن حضرت بيعت كردند تصميم قطعى به دليل كينه ، حسد و بغضى كه نسبت به امام داشتند بر نبرد با آن بزرگوار گرفته و بر ستيز با وى متّحد شده بودند ، همان طور در آغاز اسلام با پيامبر خدا ( ص ) چنين حالتى را داشتند ، و اين دو حالت در هيچ جهتى با هم فرق و تفاوتى ندارند .
