ترجمه
« گويا مرگ در دنيا براى ديگران ، مقرر شده است ، و گويا حق تنها بر ديگرانى به جز ما ، حتمى گشته است ، و گويا مردگانى كه مىبينيم مسافرانى هستند كه به زودى نزد ما برمىگردند ، ايشان را در قبر نهان مىكنيم ، و ميراثشان را مىخوريم ، گويى بعد از آنها زنده جاودانهايم كه همه پنددهندگان را از ياد بردهايم و دچار همه آفتهاى سخت شدهايم ، خوشا كسى كه نفسش را خوار و كسب و كارش را شايسته و نيتش را پاك و پسنديده و خوى خود را نيكو گرداند و زيادى مال و ثروتش را انفاق كرد و زبانش را از پرگويى بازداشت و شرّش را از مردم بازگرفت
[ 519 ]
و به جاى آوردن سنت پيامبر اكرم ( ص ) بر او آسان بود و به بدعت منسوب نگشت » .