عبارت : يفرط منهم الزلل . . . و الخطاء ،
تفسيرى براى همسان بودن مردم با وى و دوّمين سبب از اسباب محبت و گذشت است و اين عبارت به منزله صغراى قياس مضمرى است كه درباره نيكى ، گذشت ، و بخشندگى مىباشد و مقصود امام ( ع ) از بيماريها و نارواييهايى كه در اجتماع بر آنان عارض مىشود همان كارهاى سرگرم كنندهاى است كه آنها را از اجراى اوامر مختلف حاكم
[ 239 ]
آن طور كه شايسته است باز مىدارد .
