شرح
امام ( ع ) اين اعمال را از كفارههاى گناهان بزرگ قرار داده از آنرو كه آنها فضيلت بزرگى هستند كه فضيلتهايى همچون شفقت ، عدالت ، سخاوت ، مروّت و نظاير آنها را در پى دارند و بديهى است كه وجود اين خصلتها در آدمى باعث پوشش و محو گناهان و از بين رفتن خصلتهاى بدى مىگردند كه از آنها به بديها و گناهان تعبير مىشود ، چنان كه قبلا به اين مطلب اشاره شد .