ترجمه
« امّا بعد ، شما با اين كه كتمان كردهايد خوب مىدانيد كه من به سراغ مردم نرفتم ، تا اين كه آنها به سراغ من آمدند و دست بيعت به سوى من دراز كردند ، و شما نيز از جمله افرادى بوديد كه به سراغ من آمديد و بيعت كرديد . و اين مردم با من نه به دليل تسلّط و زور و نه به خاطر ثروت و مال بيعت نكردند ، پس اگر شما دو تن با ميل و اختيار با من بيعت كرده و پيمان بستيد ، حال تا زود است از
[ 312 ]
پيمان شكنى برگرديد و هر چه زودتر نزد خدا توبه كنيد ، و اگر از روى بىميلى با من پيمان بستيد و در ظاهر اظهار اطاعت كرديد اما در پنهان سر نافرمانى داشتيد در اين صورت راه سرزنش مرا بر خويشتن گشودهايد . به جان خودم قسم شما به بيمناك بودن و پوشيده داشتن عقيده خود درباره بيعت با من از ديگر مهاجران سزاوارتر نبوديد ، و نرفتن شما زير بار بيعت با من پيش از ورودتان در اين كار ، از پيمان شكنى بعد از اقرار و پذيرش آن آسانتر بود .
به گمان شما من عثمان را كشتهام ، بنابر اين بين من و شما ، كسانى از اهل مدينه كه هم از من و هم از شما فاصله گرفتهاند به عنوان گواه هستند ، تا هر يك از ما به مقدارى كه دخالت در قتل عثمان داشت ، محكوم شود . پس اى پيرمردان از اين انديشهتان دست برداريد ، زيرا اكنون بزرگترين گرفتارى شما ننگ است ، امّا در آينده هم گرفتار ننگ خواهيد بود و هم گرفتار دوزخ » .