شرح
قبلا گذشت كه صدقه دادن باعث فزونى لطف خدا مىگردد . اين است كه به فقرا دستور مىدهد تا به هر مقدارى كه دسترسى دارند اگر چه به نيم خرمايى باشد صدقه بدهند ، تا بدين وسيله جهت افاضه لطف خدا آمادگى پيدا كنند . و در اين عبارت با كلمه تجارت كه استعاره آورده است براى گرفتن چيزى به جاى آنچه مىدهد آنان را وادار به دادن صدقه كرده است . و تهيدستان از ثروتمندان به جلب روزى به وسيله دادن صدقه سزاوارترند براى اين كه دلها بيشتر براى آنها متأثر مىشود و بر آنها رقّت مىكند ، و از طرفى چون در فكر مردم اينطور مىگذرد كه صدقه دادن اينان از روى اخلاص است نه ثروتمندان .
