انّى قد وجّهتك
( من تو را فرستادم ) تا جمله : تقول فيهم ( درباره آنان مىگويى ) بيان فرموده كه خود به منزله صغراى قياس مضمرى است و تقدير آن چنين است : تو به سمت شهرى گسيل شدهاى ، چنين و چنان ، و حالت مردم درباره عمل تو در آنجا چنين است و كبراى مقدّر آن نيز اين طور است : و هر كسى كه به شهرى چنين فرستاده شود ، و مردم آن طور ناظر بر اعمال او هستند كه او بر عمل فرمانروايان پيش از خود مىنگرد ، و مردم درباره او همان حرفهايى را مىزنند ، كه او درباره حاكمان قبل مىزند ، بنابر اين لازم است كه محبوبترين كارها در نزد او عمل صالح باشد ، تا خوشنامى ميان مردم حاصل شود كه خود دليل بر ذكر نام او از جمله صالحان در نزد خداست ، و بر اين معنى با عبارت :
