شرح

سيد رضى مى‏گويد : « يعسوب ، يعنى : سرور بزرگ ، صاحب اختيار كارهاى مردم است در آن روز . قزع ، يعنى ، پاره‏هاى ابرى كه بى‏باران است . » امام ( ع ) با اين عبارات ، اشاره به چند نشانه در آخر زمان جهت ظهور امام زمان ( ع ) فرموده است ، و كلمه : يعسوب كه در اصل فرمانرواى كندوى عسل است را نظر به شباهتى كه دارند ، براى آن بزرگوار استعاره آورده است . امّا در مورد جمله : « ضربه بذنبه » چندين نظر است :

1 ضرب به معنى گردش در روى زمين است و ذنبه استعاره از داشتن ياران و پيروان است و باى « بذنبه » براى استصحاب و معيّت است .

2 چون ، زدن زنبور عسل با دمش ، عبارت از گزيدن او است ، در اينجا

[ 631 ]

كنايه از كاربرد شمشيرها و نيزه‏ها در پيكر دشمنان ، براى كشتن و زخمى كردن آنهاست .

3 اين عبارت كنايه از طوفندگى و خشم آن بزرگوار به خاطر دين خداست از باب تشبيه به شير درنده‏اى كه در حال حمله و خشم است ، و اين وجه در ميان وجوه سه‏گانه بهتر از همه است .

و اجتماع مؤمنان و اهل طاعت خدا را به اجتماع ابرهاى پراكنده تشبيه كرده است و وجه شبه سرعت اجتماع است ، چون ابر بهار زود فراهم مى‏آيد