ترجمه
« انسان در دنيا هدف تيرهاى مرگ است ، غارت شدهاى است كه درد و بلاها به جانب او شتابانند با هر آشاميدنش گلوگير كردنى و با هر لقمهاى غمهايى همراه است . هيچ كس به نعمتى نمىرسد مگر به قيمت جدا شدن از نعمت ديگرى و روزى از عمر خود را استقبال نمىكند مگر با جدا شدن از روزى ديگر از عمر خود ، پس ما خود به مردنها كمك مىكنيم و نفوس ما در معرض نابوديهاست ، پس از كجا ما به جاودانگى اميدوار باشيم در صورتى كه اين شب و روز براى كسى حرمت قائل نشدند مگر اين كه زود از آن حالت به ويران كردن ساختهها و پر كردن جمع آوردههاى خود پرداختند » .
