ترجمه

« چه بسيارى از مردم كه از بهره‏هاى زياد خود بى‏نصيب ماندند ، پس رو به دنيا آوردند و از روى هواى نفس سخن گفتند ، و من در امر خلافت به جاى شگفت‏آورى رسيده‏ام كه در آنجا گروههايى گرد آمده‏اند كه هواى نفس آنها را به خودبينى واداشته است ، و من زخمى از آنها را معالجه مى‏كنم كه مى‏ترسم به خون بسته تبديل شود .

[ 398 ]

پس بدان كه هيچ مردى بر سر و سامان دادن كار امّت محمد ( ص ) و ايجاد محبّت و دوستى ما بين آنان مشتاق‏تر از من نيست ، و من بدين وسيله پاداش خوب و نتيجه نيكو خواستارم ، و بزودى به آنچه بر عهده گرفته‏ام وفا خواهم كرد ، اگر چه تو از آن وضع شايسته كه به هنگام جدايى از من داشتى برگردى ، زيرا بدبخت آن كسى است كه از سود عقل و تجربه‏اى كه در اختيار دارد ، بهره نگيرد ، و من از كسى كه بيهوده سخن گويد بيزارم و از اين كه كارى را كه خداوند سامان داده و اصلاح كرده است بر هم بزنم روى گردانم . پس تو هم آنچه را نمى‏دانى ترك كن زيرا بدكاران با سخنان ناروا به جانب تو مى‏شتابند » .