شرح
امام ( ع ) براى روزگار ، نكوهشهايى نموده است :
1 كلمه « عضوض » را براى دنيا استعاره آورده است به اعتبار اين كه دنيا چون حيوان ناهموار ، ناراحت كننده و گزنده است . وزن فعول در اينجا براى مبالغه است .
2 مالدار آنچه در دست دارد سخت مىگيرد . كنايه از بخل وى از مال خود است ، و براى درستى سخن خود : « و لم يؤمر بذلك ، يعنى : در حالى كه بدان مأمور نشده است و به آيه مباركه وَ لا تَنْسوا الفَضْلَ بَيْنَكُم [ 109 ] استدلال فرموده است ، زيرا اين آيه به استحباب صرف مازاد مال دلالت دارد ، و اين خود ،
با بخل در مال منافات دارد .
3 در آن روزگار ، مقام بدان بالا مىرود و نيكان خوار مىگردند .
4 درماندگان ، از روى جبر ، با رهبران جور و ستمگران معامله كنند ، و بر زشتى مطلب منع پيامبر را دليل آورده است .