چهاردهم : و خليفة الاموات ،
در اين عبارت با يادآورى مرگ ايجاد نفرت از دنيا مىفرمايد ، زيرا كه جانشين مردگان در معرض پيوستن به آنهاست ،
[ 5 ]
نظير سخن بعضى از حكما كه گفتهاند : براستى كه ما بين او و آدم جز پدرى مرده وجود ندارد ، نسبت اصولى با مرگ دارد .