شرح
از اين كه امام ( ع ) آن عاملى را كه باعث زيان و فريبشان شده ، به شيطان گمراه كننده و نفسهاى وادارنده به بدى تفسير فرموده است ، دريافت مىشود كه گاهى مقصود از نفس امّاره ، همان شيطان است ، و از طرفى اقتضاى عطف مغايرت بين معطوف و معطوف عليه است . و منظور از آرزوهايى كه بدان وسيله ايشان را فريفته است ، همان آرمان غلبه يافتن و چيرگى است و مقصود از كشاندن آنان به ميدان عصيان و سركشى ، اجازه نافرمانى دادن و گسترش و جلوه دادن معاصى در نظر آنها است و همچنين ، به آنان وعده پيروزى بر دشمنى را مىدهد كه بر آنها غالب شده است . بديهى است كه اينها باعث دخول در آتش جهنّم مىگردد . و كلمه : إقتحام استعاره براى سرعت وارد ساختن آنان به جهنم است .
