ترجمه

« اما بعد ، درستكارى پدرت مرا فريفت و گمان بردم تو هم در راستى پيرو او هستى و راه او را مى‏روى و يك مرتبه ، به من خبر دادند كه در پيروى از هوا و هوس ، قيد و بندى نمى‏شناسى و توشه‏اى براى آخرتت نمى‏گذارى دنيايت را به قيمت ويرانى آخرتت آباد مى‏كنى و به بهاى بريدن از دينت به خويشاوندانت مى‏پيوندى . براستى اگر آنچه از تو براى من نقل كرده‏اند راست باشد ، شتر اهلت و بند كفشت از تو بهترند ، و هر كه به سان تو باشد شايستگى ندارد كه مرزى به وسيله او محافظت شود ، و يا كارى توسط او انجام گيرد و يا منزلتى برايش قائل شوند و يا

[ 381 ]

او را در امانت شركت دهند و يا به منظور جلوگيرى از خيانتى بگمارندش ، وقتى كه اين نامه به دستت به خواست خدا رسيد نزد من بيا » .