شرح
مقصود امام ( ع ) از « اندكتر بودن » كم اعتبار و كم ارزش بودن آن است .
توضيح آن كه نااميد كردن ، نبخشيدن چيزى است كه شايسته بخشش باشد ، و اين مطلب ، قابل شمارش و از مقوله كميّت نيست تا قابل كم و زياد باشد .
امام ( ع ) از شرم داشتن نسبت به بخشش اندك به وسيله قياس مضمرى برحذر داشته است كه صغراى آن جمله : « فانّ الحرمان اقلّ منه » ، و كبراى مقدّر
[ 21 ] الموت احلى من سؤال اللام .
[ 463 ]
آن نيز چنين است : و هر چه كه نااميد ساختن بىارزشتر از آن باشد ، شايسته است كه از آن شرم نكنند بلكه بايد از نوميد كردن شرم داشت كه از آن بىارزشتر است :
