لغات

ضارى : آماده شكار ، و نسبت به شكار بى‏باك و جسور .

صفح : دورى از گناه بجح به سكون جيم : خوشحالى ، شادى بادرة : تندى ، تيزى مندوحه : گشايش ادغال : وارد ساختن فساد و خرابى در كار نهك : ناتوانى ، سستى ينزع : بر مى‏گردد .

اجحف : آن را برد مسلمّات الدهر : سختيها و ناگواريهاى روزگار جماع المسلمين : انبوه مسلمانان صغوة : ميل ، علاقه اشنأهم : دشمنترين مردم وتر : كينه

[ 233 ]

ابهّه ، و المخيّله : خودبينى يطامن : آرام مى‏گيرد طماح النفس : سركشى نفس .

طمح البصر : از بالا نگاه كرد غرب الفرس : تندروى و آغاز دويدن اسب مساماة : وزن مفاعله از سمّو به معنى بلندى جبروت : بزرگى زياد ادحض حجّته : بهانه و حجت او را از بين برد و درهم شكست تغابى : خود را به نادانى و ناآگاهى زدن بطانة الرّجل : نزديكان شخص آصار : گناهان حفلاتك : نشستهاى تو در مجالس و انجمنها اطراء : ستايش زياد زهو : خودبينى تدريب : عادت كردن منافثة : گفتگو