شرح
امام ( ع ) با كلمه « البادى » يعنى كسى كه آشكارا كارى كند ، احتراز كرده
[ 577 ]
است از كسى كه ستم را با ستمكارى كيفر دهد و « غد » را كنايه از روز قيامت آورده است ، و گزيدن دست را كنايه از پشيمانى در اثر كوتاهى در برابر امر خداوند ، چنان كه در آيه مباركه آمده است : وَ يَوْمَ يَعَضُّ الظّالِمُ عَلى يَديهِ [ 55 ] . و هدف امام ( ع ) دور داشتن از ستمكارى است .