شرح
اين داستان مشهور است ، و خلاصه برهان امام ( ع ) قياس مضمرى است كه بر مقدّمه صغراى آن اشاره فرموده است و تقدير آن چنين است : زيور كعبه را خداوند و رسولش در جاى خود نهادند بدون فراموشى و غفلت از مكان آن با
[ 647 ]
اين كه به همه اموال پرداخته بودند ، و كبراى مقدّر آن نيز چنين است : و هر چه را كه خدا و رسولش به جاى خود قرار داده باشند ، در اين عمل پيروى از آنها واجب است . و از اين رو به عنوان نتيجه قياس ، امر كرد ، همان طورى كه خدا و رسولش قرار دادند ، تو نيز همان طور قرار ده كلمه نسيانا منصوب است چون حال است ،
و مكانا منصوب است چون تميز است .