سوم : عبارت : « و امّا ما سئلت عنه . . . »

( و اما آنچه را كه در مورد آن از من سؤال كردى ، تا آخر ) تقرير پرسش و پاسخ است و در اين بخش از نامه به چند مورد از فضايل خود ، توجّه داده است :

1 به نيروى دينى خود نسبت به كسانى كه پيمان الهى را وقعى ننهاده و پيمان شكنى كرده‏اند .

2 شجاعت خود را ، كه نه انبوه مردم پيرامونش با وجود آن شجاعت ،

باعث زيادى عزّت ، و نه پراكنده شدن آنها موجب ترس و وحشت او خواهد شد ،

و با وجود چنان شجاعتى ، جايى براى ترس ، ناتوانى و تسليم به دشمن نمى‏ماند ،

ولى با اين همه ، آن بزرگوار همچون گوينده آن شعر است . شعر به عبّاس بن

[ 1 ] نقل كرده‏اند ، كه چون فاطمه همچون مادر مهربانى از پيامبر ( ص ) پرستارى مى‏كرد ، از آن‏رو ، پيامبر ( ص ) درباره او فرموده است : « فاطمة امّى بعد امّى » فاطمه : بنت اسد ، بعد از مادرم ( آمنه ) ، مادر من است م .

[ 128 ]

مرداس سلمى نسبت داده شده است ، و به منزله تمثيل و تشبيه است ، اصل ( مشبّه به ) گوينده شعر و فرع ( مشبّه ) امام ( ع ) است و انگيزه مقايسه ويژگيهاى نامبرده است ، و حكم ( وجه شبه ) شجاعت و دليرى امام است كه از صولت او بايد بر حذر بود . توفيق از جانب خداست .

[ 129 ]