شرح
مقصود از شحشح زبانآور و ماهر در خطبه خوانى و توانا در اداى سخن ،
و هر تندگو و تندرو را شحشح گويند . اما شحشح در غير اين مورد به معنى بخيل و ممسك است .
نقل كردهاند كه امام ( ع ) سخنرانى را ديد كه سخن مىگويد ، فرمود اين خطيب شحشح يعنى ماهر در گفتار كيست ؟