شرح
مقصود امام ( ع ) ، دانشمندانى است كه از علوم بىفايده مانند جادو و تردستى ، بلكه همانند علم نحو و ديگر علوم عقلى بهرهمندند و از قوانين اسلام ناآگاه ، و از روى جهل فتوا دهند و يا از حدود الهى تجاوز كنند و مرتكب گناهى شوند ، و در نتيجه اين علم باعث هلاكت آنان در دنيا و آخرت گردد ، و يا آن علمى كه در آخرت سودى ندارد و باعث ترك علم مهمترى مىشود پس علاوه بر آن كه سودى ندارد و آن دانستنيها او را نجات نمىبخشد بلكه باعث هلاكت وى در آخرت مىگردد .
[ 501 ]