ترجمه
« اى نوف خوابى يا بيدار ؟ عرض كردم : يا امير المؤمنين بيدارم . فرمود : اى نوف خوشا به حال پارسايان دنيا كه به آخرت دل بستهاند ، آنان كسانى هستند كه زمين را فرش ، و خاك زمين را بستر ، و آب آن را نوشيدنى گوارا قرار داده و قرآن را پيراهن و دعا را جبّه خويش ساختهاند ، و به اين ترتيب به روش حضرت مسيح ( ع ) دنيا را از خود دور كردند .
اى نوف ، داوود در اين وقت شب از جا بلند شد و گفت : اين ساعتى است كه در آن ساعت بندهاى درخواست نمىكند مگر اين كه روا مىگردد . جز آن كسى كه عشر بگير ، يا خبرچين حكومتيان ، گزمه و فراش حكومتى ، يا نوازنده ساز ( تار و تنبور ) و يا دهل زن باشد » . ( بعضى گفتهاند : عرطبه يعنى دهل ، و كوبه يعنى تار و ساز ) .
