ترجمه
« كميل به خانواده خود دستور بده تا در اوقات روز در پى كسب اخلاق پسنديده و شب در پى حاجت خفتگان باشند ، سوگند به آن كه شنوايى او همه آوازها را فراگير است ، هيچ كسى نيست كه دلى را شاد سازد مگر اين كه خداوند به
[ 628 ]
جاى آن شادى ، به او لطف و مهربانى مرحمت مىكند ، پسر هر گاه دچار اندوهى شود ، آن لطف ، همچون آب در سرازيرى به سمت آن غم و اندوه جارى شود تا آن را زايل سازد ، چنان كه شتر بيگانه را دور مىسازند . »
