شرح
چون انسان مطلب مهمى از قبيل دشمنى ، كينه و يا دوستى و نظاير اينها را در دل پنهان مىدارد و پديدههاى زبانى عبارت از نوعى وجود نفسانى و وسيله اظهار آن است ، براى شخص ممكن نيست به طور كامل آنچه در دل دارد مخفى نگه دارد ، زيرا رعايت اين پنهانكارى تنها براى عقل ميسر است تا بر طبق مصلحتى كه مىبيند آن را پنهان دارد ، امّا عقل گاهى به يك كار مهم ديگرى سرگرم و از مراقبت بر پنهان داشتن غفلت مىورزد ، در نتيجه خيال ، آن را از دست عقل مىربايد و در ضمن سخنان بىانديشه بر زبان مىآورد ، و همين طور ، چون تصورات و امور نفسانى ريشه آثار ظاهرى انسان مانند زردى ترس و سرخى شرم مىباشند ، بعضى از امور پنهانى را نمىشود از آثار ظاهرى در رنگ چشم و صورت جدا كرد ، گواه بر اين مطلب تجربه است .