عبارت امام ( ع ) : فانّ الشّح تا جمله كرهت
تفسير و توضيح براى همين سختگيرى نسبت به هواى نفس به وسيله اسباب سختگيرى از قبيل رعايت انصاف و ايستادن در موضع عدل و داد ، در حد دوست داشتنى و پسنديده است ، تا هواى نفس او را به طرف افراط نكشاند در نتيجه به ورطه فسق و فجور نيفكند ، و همچنين در دفع يك امر ناگوار ، قوه غضب او را به افراط از فضيلت عدالت نكشاند ، تا به صفت ناپسند ظلم و بىباكى دچار شود ، بديهى است كه اين عمل سختگيرى نسبت به نفس و در تنگنا قرار دادن نفس از افتادن در پرتگاههاى هلاكت است .
دوم قلبش را كانون مهر محبت و لطف نسبت به رعيت قرار دهد كه تمام اينها برجستگيهاى اخلاقى زير چتر ملكه عفتند ، يعنى اين فضيلتها را شعار قلبت قرار بده . الفاظ شعار و سبع ( درنده ) استعارهاند . و به جهت استعاره سبع با عبارت : « خوردن ايشان را غنيمت شمارى » اشاره فرموده است .
سوم : نسبت به مردم ، با گذشت و بخشش رفتار كند ، و اين فضيلتى است از فضايل مربوط به شجاعت .
