شرح
شتابزدگى براى رسيدن به حاجتى و شتافتن به سمت آن پيش از فرا رسيدن وقت ممكن ، افراط در جستن آن است ، و سستى در آن نيز در وقت ممكن تفريط است و اين هر دو نكوهيده است و صاحب آنها نيز كار را بىموقع انجام داده است و اين نادانى روشن و كاستى در عقل و كم تدبيرى است . و راه درست همان ميانه روى يعنى انجام كار در وقت ممكن و فرصت مناسب مىباشد .