ترجمه
« بدان كه راهى در پيش رو دارى ، بسيار دور و بسى سهمگين ، و تو در آن راه از نيكخواهى و توشه بردارى به مقدارى كه تو را با سبكبارى به سر منزل برساند ،
بىنياز نيستى ، پس بيش از تاب و توانت بر پشت خود بار مكن تا از سنگينىاش آزرده نشوى و هر گاه نيازمندى را يافتى كه توشه تو را به سمت رستاخيز به دوش بكشد و فردا وقت نيازمندىات آن را به تو برساند ، پس او را غنيمت شمار و بار توشهات را بر دوش او قرار ده ، و تا توان دارى كمك بيشترى به او بكن كه شايد زمانى فرا رسد كه او را بجويى و نيابى . و همچنين غنيمت بدان آن كسى را كه از تو وامى بطلبد تا روز درماندگى و تنگدستىات آن را به تو باز پس دهد .
و بدان كه در پيش روى تو گردنهاى است كه بالا رفتن از آن بس دشوار است ، و در آنجا سبكبار از گرانبار خوشحالتر و كندرو از تندرو بد حالتر است ، و منزلگاه تو سرانجام بهشت و يا آتش دوزخ است . بنابر اين پيش از رسيدن بدانجا پيشقراولى براى خود بفرست و قبل از ورود ، آن منزل را آماده ساز كه پس از مرگ وسيلهاى براى خوشحالى ميسّر نيست ، و راهى براى بازگشت كسى به دنيا وجود ندارد .
و بدان آن خدايى كه تمام خزانههاى آسمانها و زمين به دست اوست ، تو را
[ 45 ]
اجازه درخواست و دعا داده و خود نيز پذيرش آن را ضمانت فرموده است و تو را دستور داده است از او بخواهى ، تا ببخشد ، و رحمت و آمرزش بطلبى تا بيامرزدت ،
و بين تو و خود كسى را حاجب قرار نداده است تا مانع تو شود ، و تو را مجبور و ناگزير از آوردن واسطه نكرده است ، و در صورتى كه مرتكب گناه شوى مانع بازگشت و توبه تو نيست ، و در كيفر و مجازات تو شتاب ندارد ، و آنجا كه سزاوار رسوايى بودى ، رسوايت نساخته است ، و در پذيرش توبه تو سختگيرى نكرده است ، و به دليل گناه در تنگنا قرارت نداده و از رحمت خود تو را نااميد نكرده است ، بلكه خوددارى تو را از گناه برايت حسنه و نيكى شمرده ، و هر كار بدت را يك گناه ولى هر كار نيكت را ده برابر به حساب آورده است ، و برايت در توبه و خرسندى را باز نگهداشته است ، پس هر گاه او را بخوانى ندايت را مىشنود ، و هر گاه با او راز و نياز كنى از راز دلت آگاه است ، پس نياز خود را به او عرضه مىكنى و آنچه را در دل دارى برملا مىسازى و از گرفتاريهايت با او درد دل مىكنى و از وى چاره غمهايت را مىطلبى ، و درباره كارهايت از او استمداد مىكنى ، و از خزانههاى رحمت او كه جز او را توانايى بخشش از آنها نيست از قبيل فزونى عمر و سلامت بدن و وسعت روزى درخواست بخشش مىكنى . آنگاه در دستهايت كليدهاى خزانهها را در مواردى از درخواست تو كه مجازى قرار مىدهد ، پس هر گاه بخواهى به وسيله دعا درهاى نعمتش را بگشايى ، و نزول باران رحمتش را بطلبى ، با تأخير پذيرش و اجابت درخواست ، تو را نااميد نگرداند ، زيرا بخشش به اندازه خلوص نيّت است ، چه بسا كه تأخير در اجابت باعث عطاى بيشتر و بخشش فزونتر براى آرزومند و درخواست كننده گردد . بسا كه تو چيزى را درخواست كنى و داده نشود و در مقابل بهتر از آن را در دنيا و يا آخرت به تو بدهند ، و يا اجابت نمىشود به خاطر آن كه در آن مطلوب ، مصلحت تو نبوده و آنچه بهتر بوده به تو مىدهد ، چه بسا چيزى را تو درخواست مىكنى كه باعث از بين رفتن دين تو است ، پس چيزى را بخواه كه نيكىاش پايدار باشد و تو از رنج آن بركنار باشى ، ثروت دنيا براى تو نمىماند و تو نيز براى او ماندنى نيستى . »
[ 46 ]
