فرموده است : فهم و الجنّة كمن رآها . . . تا معذّبون .
اين سخن اشاره به اين است كه مرد خدا اگر چه با جسم خود در اين جهان است ليكن با چشم دل احوال بهشت و خوشبختيهاى آن را مىبيند ، و چگونگى دوزخ و بدبختيهاى آن را مشاهده مىكند آن چنان كه گويا با چشم سر بهشت را ديده و در آن متنعّم شده ، و دوزخ را با چشمان خود مشاهده كرده و در آن معذّب گشته است . اين پايه از ايمان را مرتبه عين اليقين گويند ، و درجه شدّت اشتياق پرهيزگاران به بهشت و بيم آنان از آتش دوزخ بر حسب همين مرتبه از يقين و ايمان است .