ترجمه
« پس از انس و همدمى از يكديگر جدا گشتند ، و از اصل و ريشه خود دور و پراكنده شدند ، برخى به شاخهاى آويختند و به هر سو كه مايل گشت مايل شدند ، تا اين كه خداوند آنان را براى بدترين روزى كه بنى اميّه در پيش دارند مانند ابر پاييزى گرد خواهد آورد ، و مانند ابرهاى به هم پيوسته و انبوه ميان آنان سازش و همبستگى برقرار مىسازد ، سپس درهايى بر روى آنها مىگشايد ، و از جايى كه برانگيخته مىشوند مانند سيل ميان دو باغ ( شهر مآرب ) سرازير مىشوند آن چنان كه هيچ پشته و تپّهاى به حال خود بر جاى نمىماند ، و اين سيل را استوارى و پا برجايى كوه و بلنداى زمين از راه خود بر نمىگرداند ، خداوند آنان را در درون درّهها پراكنده ، و سپس مانند چشمه سارها در زمين روان مىسازد ، و به وسيله آنها حقوق گروهى را از گروه ديگر
[ 575 ]
باز مىستاند و مردمانى را در جاى مردمان ديگر مىنشاند ، به خدا سوگند آنها پس از برترى و قدرتمندى مانند دنبه كه بر روى آتش آب مىشود گداخته و نابود خواهند شد .
اى مردم اگر در يارى حقّ از كمك به يكديگر دست باز نمىداشتيد ،
و در پست كردن و زبون ساختن باطل سستى نمىكرديد ، كسى كه همپايه شما نيست بر شما طمع نمىكرد ، و آن كه در برابر شما قوّت يافته بر شما توان و نيرو نمىيافت ، ليكن شما مانند قوم بنى اسرائيل سرگردان شديد ، و به جان خودم سوگند پس از من سرگردانى شما چند برابر خواهد شد ، زيرا شما حقّ را رها و به پشت سر انداختيد ، و از كسى كه نزديكتر است بريديد و به دورترين پيوستيد و بدانيد اگر از رهنماى خود پيروى مىكرديد شما را به راه پيامبر خدا ( ص ) مىبرد ، و از رنج بيراهه روى آسوده مىگشتيد و اين بار گران دشواريها را از دوش خود به دور مىانداختيد . »
