فرموده است : و لقد استثبتّهما . . . تا الوقاع .
امام ( ع ) در اين گفتار عذر خود را در مورد طلحه و زبير ، پيش از شروع جنگ با آنها براى مردم بيان مىكند و تذكّر مىدهد كه براى جنگ با اينها پيش از اين خوددارى و بردبارى بسيار كرده ، و با مهربانى از آنها خواسته است كه به سوى حقّ باز گردند ، و از گناهى كه به سبب شكستن بيعت خود مرتكب شدهاند توبه كنند .