7 در جمله لا خير في شيء من أزوادها إلاّ التَّقوى
يعنى : جز تقوا هيچ خير و فايدهاى در زاد و توشه دنيا نيست ، چيزى را استثنا فرموده كه غرض اصلى در آفرينش جهان بوده و در همين دنيا موجود است ، و آن تقوايى است كه انسان را به مرتبه قرب پروردگار برساند ، و اين كه تقوا را از جمله زاد و توشه دنيا شمرده براى اين است كه آن را جز در دنيا نمىتوان به دست آورد ، و امام ( ع ) پيش از اين در گفتار خود بدان اشاره و فرموده است : فتزوّدوا من الدّنيا ما تحررون به أنفسكم غدا يعنى : از دنيا توشهاى برگيريد كه در فرداى قيامت شما را حفظ و نگهدارى كند و آشكار است كه در هر چه غير از تقوا و پرهيزگارى است ، و خير و فايدهاى نيست زيرا فانى و از ميان رفتنى است و براى آخرت نيز زيانبار است .
