فرموده است : فهو بينهم شاهد صادق . . . تا آخر .
يعنى قرآن گواه صادقى است كه درباره احكام و حوادثى كه بر مسلمانان و جز آنها وارد مىشود ، به آن استدلال مىكنند ، و اين گواهى است كه دروغ نمىگويد ، همچنين قرآن ، خاموشى است گويا ، خاموش است براى اين كه مركّب از حروف و اصوات است ، و گوياست زيرا بر زبان آنان سخن مىگويد ، و به منزله اين است كه ناطق است . واژه ناطق و صامت هر دو استعاره است ، جهت مشابهت بهره رساندن به وسيله سخن گفتن و بىبهره ماندن بر اثر خاموشى است ، مانند ناطق كه با سخن خود فايده مىرساند ، و صامت كه با گزيدن خاموشى ، از آن باز مىايستد .
[ 378 ]
