ترجمه

« پيامبر گرامى ( ص ) دنيا را حقير و كوچك مى‏شمرد ، و آن را پست و ناچيز مى‏انگاشت و خوار مى‏داشت ، آگاه بود كه خداوند ، دنيا را به سبب برگزيدگى مقامش از او دور داشته ، و آن را به جهت حقارتى كه دارد براى جز او فراخ و گسترده ساخته است از اين رو او از ته دل از دنيا روگردان بود ، و ياد آن را از صفحه دل به كلّى زدوده بود ، دوست داشت زينت و زيور دنيا از

[ 123 ]

ديده‏اش پنهان باشد ، مبادا از آن لباس فاخرى برگيرد ، يا درنگ در آن را آرزو كند ، احكام آلهى را به شايستگى تبليغ فرمود ، و عذرى براى مردم باقى نگذاشت ، امّت را بيم و اندرز داد ، و آنان را به بهشت دعوت و به آن مژده داد .

ما شجره نبوّت ، و كانون رسالت ، و مركز آمد و شد فرشتگان ، و كانهاى علم ، و سرچشمه‏هاى حكمت هستيم ياور و دوستدار ما در انتظار رحمت آلهى ، و دشمن و بدخواه ما آماده خشم و كيفر اوست . »