فرموده است : طول أمل

واژه طول بنا به اين كه مفعول له است منصوب مى‏باشد .

يعنى به سبب آرزوهاى دور و دراز اين كارها را مرتكب مى‏شدند ، و ممكن است مفعول مطلق توكيدى به جاى حال باشد ، و نيز محتمل است ظرف و عامل آن أمن ، و يا چنان كه گفته شده بدل از من كان قبلك دانسته شود يعنى : آرزوى

[ 278 ]

كسى را كه پيش از تو بوده ديده‏اى ، علاوه بر اين به صورت بطول أمل نيز روايت شده است ، مراد از أعواد المنايا تابوتهاست ، و مقصود از يتعاطى به الرّجال الرّجال اين است كه بردارندگان تابوت ، او را به يكديگر وا مى‏گذارند ، و كاف خطاب در ممّن قبلك ممكن است براى عموم كسانى باشد كه طرف خطاب قرار مى‏گيرند يا شخص معيّنى باشد كه بنابر مثل معروف عرب ، إيّاك أعنى و اسمعى يا جارة ( به تو مى‏گويم و تو اى همسايه بشنو ) آمده است .