فرموده است : فسبحان . . . تا فى بطنها .
اين سخنان خداوند را از نظر علم او كه بر همه اشياء كلّى و جزيى احاطه دارد از شايبه خلاف تنزيه مىكند ، منظور از مطأطئات گوديهاى زمين است ، مراد از و ما يتجلجل به الرّعد ( آنچه رعد صدا مىكند ) تسبيح رعد است كه در قرآن آمده است : « و يُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ [ 2 ] » و اين تسبيح ، زبان حال رعد است كه با بانگ و نهيب خود بر كمال قدرت خداوند كه ابرها را مسخّر كرده و در كنار هم گرد آورده و به صدا در آورده گواهى مىدهد ، و پيش از اين سبب پيدايش رعد را شرح دادهايم .