فرموده است : و الحساب على اللّه .

امام ( ع ) گوشزد مى‏كند كه اگر چه او در اين دنيا با عايشه در برابر كارهايى كه از او سر زده با نرمش و گذشت رفتار كرده امّا در آخرت متولّى حساب او خداوند متعال است ، شايد اين سخن را امام ( ع ) زمانى فرموده كه عايشه توبه خود را اظهار نكرده و يا آن حضرت بدان آگاه نشده بوده است ، زيرا سخن مزبور به معناى وعده عذاب الهى براى عايشه است [ 6 ] .