ترجمه
« ستايش ويژه خداوندى است كه « حمد » را كليد ياد خود ، و سبب مزيد فضل و احسان ، و راهنماى نعمتها و بزرگواريش قرار داده است .
اى بندگان خدا روزگار بر پسينيان همانگونه مىگذرد كه بر پيشينيان گذشته است ، آنچه از آن سپرى شده باز نمىگردد و آنچه در آن هست جاودانى نيست ، آخر كار آن همچون آغاز اوست ، مصيبتهاى آن همانند و دلايل آن مؤيّد يكديگرند ، گويا براى رساندن به قيامت ، شما را مانند ساربانى كه شتران فارغ از زايمان را با شتاب مىراند به سرعت به پيش مىبرد ، پس كسى كه توجّهش را به غير خود مشغول سازد در تاريكيها حيران و در تباهيها سرگردان شود ، و شيطانهايش وى را به سركشى وادار كنند ، و كردار بدش را در نظرش نيكو آرايش دهند ، آرى بهشت ، مقصد پيشتازان ، و آتش ، سرانجام تقصير كاران است .
[ 486 ]
اى بندگان خدا بدانيد تقوا پناهگاهى است ارجمند و استوار ، و گناه و بىتقوايى سرايى است سست و خوار ، كه بدى را از اهلش دور نمىسازد ، و كسى را كه به آن پناه برد حفظ نمىكند ، آگاه باشيد به وسيله پرهيزگارى نيش زهرآگين گناهان بريده مىشود ، و با يقين عاليترين درجات به دست مىآيد .
بندگان خدا از خدا بترسيد ، بترسيد درباره آنانى كه نزد شما عزيزترين و محبوبترين كسان به شمارند ، زيرا خداوند دين حقّ را براى شما آشكار و راههاى آن را برايتان روشن ساخته است ، فرجام كار يا بدبختى دائمى و يا سعادت هميشگى است ، پس در اين روزهاى فانى براى ايّام باقى ، زاد و توشه آماده سازيد ، شما به توشه آخرت راهنمايى گرديده ، و به كوچ كردن ، فرمان داده شدهايد ، و براى به راه افتادن ترغيب شدهايد ، همانا شما همچون سوارانى هستيد كه بر جاى ايستادهايد و نمىدانيد در چه زمان دستور حركت به شما داده خواهد شد ، هان كسى را كه براى آخرت آفريده شده با دنيا چه كار است ؟ و با مالى كه بزودى از او گرفته مىشود و تنها و بال و حساب آن براى او باقى است چه مىكند ؟
بندگان خدا پاداشهاى نيكى را كه خداوند وعده داده رها كردنى نيست ، و كيفر كارهاى بدى را كه نهى كرده خواستنى نيست .
بندگان خدا بپرهيزيد از روزى كه در آن كارها باز پرسى مىشود ، و لرزه و اضطراب در آن بسيار است و كودكان از بيم آن پير مىشوند .
بندگان خدا بدانيد مراقبانى از خودتان و ديدهبانانى از اعضا و جوارحتان و حسابگران راستگويى بر شما گماردهاند كه كارها و شماره نفسهايتان را ثبت مىكنند ، ظلمت شب تار ، شما را از آنها پوشيده نمىدارد و درهاى محكم و استوار ، شما را از آنها پنهان نمىسازد ، همانا فردا به امروز نزديك است .
امروز با همه آنچه در آن است سپرى مىشود ، و فردا از پى آن در مىآيد ، ( و اين آن چنان سريع است ) كه گويى هر كدام از شما به منزل
[ 487 ]
تنهايى و گودال گور خويش رسيده است ، اى واى از آن خانه وحدت ، و سراى وحشت و بى كسى غربت ، و گويى نفخه صور دميده ، و قيامت شما را فرا گرفته و براى داورى حاضر شدهايد ، در حالى كه باطلها از شما زدوده گشته ، و بهانهها از ميان رفته و حقايق بر شما ثابت گرديده و اوضاع ، چگونگى خود را بر شما نمايان ساخته است ، بنابراين از عبرتها پند بياموزيد و از دگرگونيهاى روزگار عبرت اندوزيد ، و از اين هشدارها سود برگيريد . »
