ترجمه
« در آن هنگام كلبه و خيمهاى باقى نمىماند مگر اين كه ستمكاران غم و اندوه را به آن وارد كنند ، و سختى و بدبختى را در آن جاى دهند ، در اين زمان براى مردم نه در آسمان عذر پذيرى است و نه در زمين يار و ياورى ، شما كسانى را كه شايستگى اين امر را نداشتند برگزيديد ، و آن را در غير مورد خود قرار داديد ، بزودى خداوند از آنانى كه ستم كردند انتقام خواهد كشيد ، خوردنى را به خوردنى و آشاميدنى را به آشاميدنى ، در برابر هر لقمه كه از راه ستم خورده يا هر جرعه كه ظالمانه نوشيده باشند ، خوراك زهرآگين و آشاميدنى تلخ برايشان مهيّاست ، ترس را پيراهن جان آنها و شمشير را جامه تن آنان خواهد ساخت ، به راستى اينان همان مركبهاى باربر و شتران توشه كشند كه بار خطاها و گناهان را بر پشت دارند ، پس سوگند ياد مىكنم و باز سوگند ياد مىكنم كه بنى اميّه پس از من خلافت را همچون اخلاطى كه از سينه بيرون انداخته مىشود از دست خواهند داد و پس از آن تا شب و روز تكرار مىشود
[ 500 ]
هرگز طعم آن را نخواهند چشيد و مزه آن را نخواهند يافت . »
