فرموده است : و إنّهم على مكانتهم منك . . . تا آخر .
امام ( ع ) پس از آن كه مرتبه بلند فرشتگان را نسبت به ديگر آفريدگان بيان فرموده است ، به شرح مقصود خود كه بيان عظمت خداوند متعال در برابر فرشتگان ، و حقارت آنها با همه اهميّت و امتياز ، در پيشگاه اوست مىپردازد ، و مىگويد : پروردگارا اين فرشتگان با همه اين برتريها كه مايه شكوه و جلال آنهاست ، و با اين كه در پيشگاه قرب تو جا دارند ، و محبّت آنها به تو كامل است
[ 11 ] سورة فاطر ( 35 ) آيه ( 28 ) يعنى : از ميان بندگانش تنها دانشمندان از او مىترسند .
[ 12 ] سورة حجرات ( 49 ) آيه ( 13 ) يعنى : گراميترين شما نزد خداوند پرهيزگارترين شماست .
[ 102 ]
و چنان در انوار كبرياى تو مستغرقند كه توجّهى به جز تو ندارند اگر كنه حقيقت تو را بدانند طاعت و عبادت خويش را ناچيز خواهند شمرد ، و خواهند دانست كه اعمال آنها در خور عظمت و كبريايى تو نيست ، و چون كمال طاعت و عبادت بسته به مطابقت آن با اوامر مولا و درجه آگاهى به عظمت و جلال اوست و خداوند متعال بالاتر از آن است كه هيچ فرشته مقرّب و نبىّ مرسلى به كنه حقيقت او دانايى و آگاهى يابد لذا عبادت فرشتگان نيز با عجز از درك كنه ذات او ، بر حسب درجات معرفت آنهاست ، و هر كدام از آنها كه معرفتش كمتر است ،
عبادتش در برابر عبادت آن كه معرفتش بيشتر است ناچيز و اندك است ، تا آن جا كه اگر بر درجات معرفت آنها افزوده شود و بتوانند بر كنه حقيقت او راه يابند ،
عبادات آنان فزونتر و كاملتر خواهد شد ، و آنچه را در پيش انجام دادهاند حقير و ناچيز خواهند شمرد ، و خود را بر قصور در طاعت و كوتاهى در عبادت كه شايسته كمال مطلق اوست سرزنش خواهند كرد .
