فرموده است : فما احلولت لكم الدّنيا في لذّاتها . . . تا من بعد .
روى سخن با بنى اميّه و امثال آنهاست ، و از اين كه پس از پيامبر ( ص ) بر دنيا دست يافته و از آن كام گرفتهاند و بدان شادمانند آنها را سرزنش مىكند و يادآورى مىفرمايد كه اينان با اين كارها به مخالفت با سنّت پيامبر ( ص )
[ 45 ]
برخاستهاند ، و واژه أخلاف را استعاره ، و بدان به انواع دستآوردها و خوشيهاى دنيا اشاره فرموده است و با ذكر واژه رضاع كه به معناى شير خوردن بچّه از مادر است استعاره را ترشيح داده و با تشبيه دنيا به ماده شتر ، خوردن از پستان آن را بطور كنايه بيان فرموده است .