شرح
اين خطبه مبتنى بر دلجويى از اصحاب و ترغيب آنها بر نصيحت خيرخواهانه در كار جنگ مىباشد . امام ( ع ) آنان را از اين كه در زمره اهل دين قرار دارند ، مىستايد ، و شجاعت و دلاورى آنان را تمجيد مىكند سپس اعلام مىدارد كه آنان خاصّان و برگزيدگان اويند ، و كسانى هستند كه در سركوب مخالفان و فرمانپذيرى موافقان ، به آنان اعتماد دارد و نيز از آنان مىخواهد ، كه او
[ 198 ]
را با نصيحتهاى صادقانهاى كه مشوب به شكّ در صحّت امامتش نباشد يارى كنند ، و او را به خلافت و ولايت از ديگران سزاوارتر بدانند ، چنان كه بر اين مدّعا سوگند ياد فرموده است . و ما اين موضوع را پيش از اين روشن كردهايم .
[ 199 ]