فرموده است : و إنّما هلك . . . تا آجالهم .
اين گفتار هشدارى است بر اين كه در دنيا رشته آرزوها را بايد كوتاه كرد ،
زيرا داشتن آرزوهاى دراز و در پى آنها بودن مايه هلاكت در آخرت است ، منظور امام ( ع ) از من كان قبلكم نسلهاى گذشته و مراد از هلاكت ، نابودى اخروى است و علت نابودى آنها آرزوهاى درازشان در دنياست كه موجب مىشود به لذّتهايى سرگرم شوند كه آنان را از خدا دور ، و از مرگ غافل مىسازد ، معناى تغيّب آجالهم عنهم غفلت آنها از مرگ ، و نينديشيدن درباره آن ، و ناآگاهى آنان به زمان وقوع
[ 373 ]
آن است ، زيرا توجّه به مرگ مانع فرو رفتن در لذّات دنيوى و تيره كننده آنهاست .
