فرموده است : أنا كابّ الدّنيا لوجهها
يعنى : من دنيا را به رو در افكندهام اشاره است به زهد و بىرغبتى آن حضرت به دنيا ، و مرتبه فضيلت آن بزرگوار ،
گفته مىشود : كببت فلانا لوجهه يعنى او را رها كردم و به او توجّه نكردم ،
و قادرها بقدرها يعنى به اندازه ارجى كه دنيا دارد با او رفتار مىكنم ، و چون ارزش آن نزد آن حضرت كم و ناچيز است ، توجّه آن بزرگوار نيز به آن اندك ، و به اندازهاى است كه ضرورت بقاى در آن ايجاب مىكند ، همچنين جمله ناظرها بعينها يعنى دنيا را با ديدهاى واقع بينانه ارزيابى ، و آن را چنان كه حقيقت آن است فريبنده و غدّار و حيلهگر و امثال آن شناسايى كرده است ، و اين كه دنيا كشتزار آخرت و راهى به سوى آن است ، و خود آن ، هدف و مطلوب بالذّات نيست . و توفيق از خداوند است .
[ 253 ]
