فرموده است : و نقلوا البناء عن رصّ أساسه فبنوه في غير موضعه .
اين گفتار اشاره به اين است كه امر خلافت را از آن حضرت و فرزندانش به ديگران عدول دادند ، بديهى است قطع صله رحم موجب خروج از دايره فضيلت عدالت ، و دچار شدن به رذيلت ظلم است ، همچنين عدم مودّت و دلبستگى به اولى القربى يعنى خويشاوندان پيامبر خدا ( ص ) كوتاهى در تحصيل فضيلتى است كه در ذيل صفت عفّت مندرج است ، و نيز نقل بناى خلافت از محلّى كه خداوند براى آن قرار داده بود ، داخل در صفت زشت و ناپسند ظلم مىباشد ، سپس امام ( ع ) اين منحرفان از جادّه عدالت ، و آلودگان به ستم و بيدادگرى را به گونهاى كوتاه و فشرده توصيف مىكند كه : اينها معدن هر خطا و گناهند ، يعنى اين ستم پيشگان براى ارتكاب هر گناهى آمادگى دارند و مهيّاى آن هستند ، و گمان هر خطا و ناروا به آنها مىرود ، واژه معادن در جمله معادن كلّ خطيئة استعاره است ، جمله أبواب كلّ ضارب فى غمرة نيز به همين معنا و مفاد آن اين است كه : اينان براى هر نادانى كه در طريق گمراهى گام بر مىدارد ، درهاى گشادهاند ، واژه أبواب را براى آنان به اين اعتبار استعاره فرموده كه هر كسى بر اثر تيرگيهاى جهل ، يا به منظور القاى شبهه فتنهاى برپا كند ، و در اين راه از آنها كمك بخواهد ، آنان همين درها را به روى او مىگشايند ، و او را كمك ، و رأى فاسد او را تحسين مىكنند ، و با اين كار خود چنين نشان مىدهند كه آنها درهاى رسيدن به مرادند ،
و او براى رسيدن به مقصودش بايد از همين در داخل شود .
