فرموده است : و أيم اللّه . . . تا آخر .
اين عبارت بيم و اخطارى است به مردم درباره كارهايى كه بنى اميّه در آينده انجام مىدهند و اين كه همه را در گرفتاريها و شرور خود وارد كرده ، و فتنه خود را گسترش خواهند داد ، و مراد از يوم ( روز ) مدّت خلافت بنى اميّه است كه بدترين مدّت و سختترين روزگارى است كه بر اسلام و مسلمانان گذشته است ، و اين كه امام ( ع ) تفرقه و پراكندگى مردم را به آنان ، و جمع و گردآورى را به خداوند نسبت داده براى اين است كه اعلام فرمايد ابتلاى مردم به بليّه بنى اميه قضاى الهى و نزول آن در آينده ، قطعى است ، و اگر براى جلوگيرى از فرود آمدن اين بلا مردم را در اطراف و اكناف شهرها پراكنده سازند ، سودى نخواهد داشت ،
و قضاى آلهى نازل خواهد شد و دامن همه مردم را خواهد گرفت ، زيرا تقدير اين است كه مردم به بلاى فرمانروايى بنى اميّه و شرور و تبهكاريهاى آنها دچار و آزمايش شوند ، و چگونگى احوال و رفتار بنى اميّه با مردم بويژه با صلحا و نيكان معلوم است . و توفيق و خوددارى از گناه بسته به لطف خداست .
[ 65 ]
