فرموده است : و الهرب منه موافاته .
سخن در نهايت لطافت است ، براى اين كه كسى كه مثلا با حركت و معالجه و مانند اينها از مرگ گريزان است ، هر گونه حركت و اقدام او در اين راه ،
مستلزم تباه كردن اوقات و از ميان بردن روزگار عمر اوست ، و تباهى اوقات نيز موجب فرا رسيدن مرگ و ديدار آن است ، بنابراين واژه موافات ( فرا رسيدن ) مجازا بر هرب ( گريختن ) اطلاق شده است ، و اين از باب اطلاق نام لازم بر ملزوم است .