لغات

عجيج : فرياد جأش : دل الشّمس غربت : خورشيد ناپديد شد تحدّبت : مهربانى و محبّت كرد عبّدوا : خوار كردند أتاق الحياض : حوضها را پر كرد وعوثة : زمين هموار كه راه رفتن در آن دشوار است مانند زمينهاى شنزار وضح : سپيدى عصل : كژى سنخ : اصل ، ريشه بحبوحة الدّار : ميان ، وسط خانه محاجّ : جمع محجّه ، جادّه ، ميانه راه فلج : پيروزى استلأم : جامه جنگ يعنى زره پوشيد .

نينان : جمع نون به معناى ماهى بزرگ اوار : گرمى آتش إنصابها : رنج دادن آن رذاذ : باران ريز محادّ : دشمن سر سخت مواتح : آبكشها عوج : با فتح عين هر چه داراى ساق باشد و مانند نخل بر پاى ايستد ، و به كسر عين هر چه خلاف اين باشد مانند راه ساخ : فرو رفت أزف : نزديك شد غيطان : زمينهاى هموار معقل : پناهگاه متوسّم : زيرك